Geen huurtroepen naar Afghanistan

 

Geen huurtroepen naar Afghanistan

Waarom zouden nederlandse soldaten moeten doen wat de afghaanse en amerikaanse niet kunnen of willen?

bart tromp


De regering heeft het voornemen 1200 tot 1400 man Nederlandse troepen naar Afghanistan te sturen. Samen met Britse en Canadese eenheden zullen ze daar gaan opereren in het zuiden van het land. Officieel staan ze onder commando van de Navo, die sinds een paar jaar de leiding op zich heeft genomen van Isaf. Isaf is ingesteld op basis van een besluit van de Veiligheidsraad en had oorspronkelijk tot taak het handhaven van orde en rust in Kaboel en omgeving, het enige gebied waarover de Afghaanse regering daadwerkelijk gezag uitoefent. Later is dat opgerekt tot steun aan teams die in het noorden en oosten de orde moeten herstellen.
Isaf moet scherp worden onderscheiden van ‘ Enduring Freedom’, gevechtsoperaties van zo’n 20.000 man Amerikaanse strijdkrachten tegen Talibanstrijders, die ze vier jaar geleden zo succesvol hebben verslagen. Ze maken ook nog steeds jacht op Osama bin Laden, maar die verblijft naar het schijnt aan de andere kant van de Afghaans-Pakistaanse grens. Pakistan kan wel atoombommen vervaardigen, maar zijn regering is evenmin in staat of bereid Al Qaida in de noordwestelijke regio het vuur aan de schenen te leggen als om de slachtoffers van de aardbeving te helpen. Een Pakistaanse rupee kan maar één keer worden uitgegeven.
Aan ‘ Enduring Freedom’ nemen ook enkele duizenden niet-Amerikaanse troepen deel, waaronder ruim vierhonderd Nederlandse commando’s en mariniers. Over hun activiteiten vernemen wij weinig, om niet te zeggen niets. Toch is het niet van belang ontbloot te weten hoe het er bijvoorbeeld aan toe gaat als zij iemand gevangen nemen. Als die niet worden uitgeleverd aan de Amerikanen, waarna ze in nacht en nevel verdwijnen, wat gebeurt er dan met hen? Minister Bot kondigde indertijd aan daarover goede afspraken met de Amerikaanse regering te maken. Dat is het laatste wat we ervan hebben gehoord.
De kwestie wint aan belang, omdat de Brits-Canadees-Nederlandse troepenmacht weliswaar onder Isaf ressorteert, maar feitelijk het gat moet vullen dat ontstaat door terugtrekking van zo’n drieduizend man Amerikaanse gevechtstroepen. Twee uitzichtloze oorlogen is meer dan de Verenigde Staten aankunnen.
Ruim de helft van de operationele brigades van US Army en een groot deel van het Korps Mariniers zijn in Irak en Afghanistan gestationeerd. In militaire kringen geldt als uitgangspunt dat drie eenheden beschikbaar moeten zijn om één ervan daadwerkelijk uit te kunnen zenden. De tweede traint om de eerste te zijner tijd af te lossen, de derde recupereert na een periode van uitzending. De Amerikaanse strijdkrachten hebben eenvoudigweg niet genoeg mankracht om zo’n rotatieschema vol te houden. Vandaar de druk op de bondgenoten troepen te leveren.
Maar Nederland heeft goede gronden om niet aan die druk toe te geven. De Isaf-troepen in het zuiden van Afghanistan zullen onvermijdelijk betrokken raken bij ‘ Enduring Freedom’. Men moet niet dezelfde fout maken als in voormalig Joegoslavië: militairen sturen om een niet-bestaande rust te handhaven.
Natuurlijk zouden Nederlandse troepen ook volop aan gevechtshandelingen deel kunnen nemen. Dat zou dan wel buiten het Isaf-mandaat vallen. Dan komt echter eerst een andere vraag: waarom zouden Nederlandse soldaten moeten doen wat de Afghaanse en Amerikaanse blijkbaar niet kunnen of willen? Het is toch de staat van de eersten en de strategie van de laatsten? Waarom zouden wij ons associëren met een strategie die volkomen averechts werkt – de guerrilla in Afghanistan groeit net zo hard als de papavervelden, die van het land weer de grootste opiumproducent ter wereld hebben gemaakt – en die nu de voornaamste brandstof voor islamitisch terrorisme vormt?
De Britten klagen, want als Nederland niet meedoet, moeten zij daarvoor opdraaien; althans, dat is de politiek van premier Blair. Als de Verenigde Staten hier een ambassadeur hadden, zou die de deur bij Buitenlandse Zaken plat lopen. Nu, die landen moeten er maar aan wennen dat Nederland een democratie is, waar een Bush of een
Blair niet buiten de volksvertegenwoordiging om oorlogen kan voeren.
Dat van de 26 Navo-landen 22 er niet over peinzen aan deze operatie mee te doen, geeft overigens te denken. Waarom zou je je eigen soldaten immers als huurtroepen ter beschikking aan Washington stellen? Want daar komt het op neer. Huurtroepen is bij nader inzien een misleidende term. Als Nederland meedoet, mag het zelf voor alle kosten opdraaien.

Auteur
Bart Tromp
Verschenen in
Het Parool
Datum verschijning
05-01-2006

« Terug naar het overzicht