Bart Tromp, als je van opera houdt, neem je de wereld niet serieus
Gisteren vierden we in De Rode Hoed dat Bart Tromp 25 jaar columnist is bij Het Parool. Ik heb een rare verhouding met Bart.
Ik lees nu al zo’n 25 jaar zijn columns, en je kunt Bart nu nooit eens op een leugen betrappen, dat is één, en hij heeft altijd gelijk, dat is twee. Dat zijn in feite precies de verkeerde eigenschappen van een columnist. Nooit eens liegen, en altijd de waarheid vertellen.
Nou is deze man behalve columnist ook nog eens lid van PvdA. Dus stel je voor: je hebt een man die nooit liegt en altijd gelijk heeft en die is lid van de PvdA. Wat doet zo’n man daar? Hij is daar ook niet echt op zijn plaats.
Nu heeft Bart gelukkig twee zwakheden. De eerste is: Het Beginselprogramma. Dat de PvdA geen beginselprogramma heeft, zit hem hoog. Dus wat heeft Bart gedaan: die heeft er zijn proefschrift over geschreven. Dat is een dik boek geworden van vijfhonderd pagina’s. In dit boek heeft iedereen ongelijk, behalve Bart. Iedereen liegt ook in dit boek, behalve Bart. Het heeft, geloof ik, net niet de Parool-toptien gehaald, terwijl ik weet hoe corrupt die gemaakt wordt.
De tweede zwakheid van Bart is opera. Daarmee geeft iemand zich bloot, vind ik. Als je van opera houdt, neem je de wereld niet echt serieus.
Maar ik begrijp het wel: als er nou één kunstvorm is waar ongelooflijk gelogen wordt, en waar werkelijk iedereen ongelijk heeft – de componist incluis – dan is dat wel de opera. Opera, dat is een PvdA-congres, dat is de dans om opgenomen te worden in de partijlijst. Opera, dat is Rob Oudkerk, die die hoeren ook nog eens ombrengt – en ermee wegkomt. Opera, dat is Job Cohen, die zelf Bert en Marja wegpest. Opera, dat is Felix Rottenberg, die... Nee, dat is Felix Rottenberg.
Nu was het gisteren een feestavond, en ik dacht: ik ga dat enige echte beginselprogramma uit 1977 eens helemaal hertalen. Want hertalen is tegenwoordig enorm populair. En dat kan, want deze oude vertaling wil toch niemand meer. Luister maar. In de oude vertaling staat: ‘ Kennis, arbeid, kapitaal en grondstoffen zijn ongelijk verdeeld.’ Dat slaat natuurlijk nergens op. Dat begrijpen ze in de Diamantbuurt echt niet, dus dat moet worden: ‘ Veel is niet eerlijk verdeeld.’ Is toch veel mooier? Dat hoor ik Nico ter Linden echt wel zeggen.
Ik kwam trouwens niet uit die hertaling. Eigenlijk vond ik die oude vertaling zo mooi, zo overdreven, en zo leugenachtig, dat ik dacht: daar zou eens een opera van moeten worden gemaakt.
Aldus geschiedde.
Theodor Holman
- Auteur
- Theodor Holman
- Verschenen in
- Het Parool
- Datum verschijning
- 02-11-2004